آشنایی با ساز قِرنِه

به گزارش مجله خزرکوه، قرنه از خانواده سازهای بادی قمیش دار است. این ساز در شمال ایران و در مازندران رایج بوده که طی صد سال گذشته به ورطه فراموشی سپرده شد، اما در سال های اخیر با کوشش هنرمندان مازندرانی این ساز احیا شد و امروزه در بیشتر گروه های موسیقی نواحی مازندران استفاده می گردد.

آشنایی با ساز قِرنِه

خبرنگاران آنلاین - محمد بلبلی: ساز قرنه بیشتر در مراسم شادی مردم مازندران به همراه ساز دسرکوتن استفاده می گردد.

قرنه از سه قسمت تشکیل می گردد: قمیش، لوله صوتی استوانه ای و انتهای شیپوری.

قسمت انتهایی شیپوری از شاخ گاو یا گوسفند و لوله صوتی استوانه ای آن از نی ساخته می گردد.

قمیش قرنه شبیه به قمیش نی تکی بوشهر است.

قمیش را از بالا به پایین شکاف می دهند و انتهای آن را با نخ برای هواگیری و جلوگیری از گسترش شکاف می بندند و هنگام نواختن برای بسته نشدن شکاف، لای آن، یک تار مو می گذارند.

اندازه قمیش حدود 5 سانتی متر است.

انتهای قمیش، درون لوله استوانه ای ساز قرار می گیرد و می توان آن را جابه جا یا از درون لوله صوتی کاملا خارج کرد.

لوله صوتی ساز از جنس گیاه نی تهیه می گردد. اندازه این لوله در کوک های مختلف متفاوت است.

روی لوله صوتی چهار یا پنج سوراخ و در زیر آن یک سوراخ که با انگشت شست گرفته می گردد؛ ایجاد می نمایند.

چهار سوراخ روی لوله صوتی، از انتهای باز ساز، به ترتیب ابعاد زیر را دارند: سوراخ اول نسبت به دوم 20 میلی متر، سوراخ دوم نسبت به سوم 20 میلی متر و سوراخ سوم نسبت به چهارم و چهارم نسبت به پنجم 10 میلی متر است.

در نهایت دهانه ای که شکل شیپوری دارد و از شاخ گاو یا گوسفند ساخته شده در انتهای لوله استوانه ای ساز نصب می گردد که در تقویت صدا تاثیر زیادی دارد.

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 11 خرداد 1399 بروزرسانی: 5 مهر 1399 گردآورنده: khazarkooh.ir شناسه مطلب: 496

به "آشنایی با ساز قِرنِه" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آشنایی با ساز قِرنِه"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید