مهندسان ایرانی خدمتگزار چینی ها، اینجا هم رد پای محدودیت های بانکی
به گزارش مجله خزرکوه، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: چینی ها در هیچ کشوری نمی توانند یک مهندس را با 500، 600دلار استخدام نمایند، اما در ایران این امکان وجود دارد و حتی اگر این فارغ التحصیلان کیفی نباشند، نیز به هرحال با یک دوره آموزشی شش ماهه متخصص خواهند شد.
با ما همراه باشید و با تور ارزان چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.
به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، ایران برای تأمین مواد خام موردنیاز اقتصاد اول دنیا دورخیز می نماید. وزیر امور اقتصاد ایران که برای شرکت در شانزدهمین کمیسیون مشترک مالی ایران و چین، به پکن سفر نموده بود، در گفت وگو با نشریه گلوبال تایمز چین گفت: چین به عنوان بزرگ ترین سرمایه گذار خارجی در دنیا، به بزرگترین اقتصاد دنیا تبدیل خواهد شد و ایران می تواند مواد خام مورد نیاز چین را برای حمایت از فعالیت صنعتی این کشور تأمین کند.
علی طیب نیا در بخشی از سخنان خود گفته است: ایران تصمیم به گسترش روابط خود با چین در همه حوزه ها در دوره پساتحریم دارد. البته این سخن با درنظرگرفتن ماحصل سفر شی جینپینگ، رئیس جمهوری کشور چین، به ایران در ماه ژانویه و برنامه 25ساله ای که شامل سرمایه گذاری تا سقف 600 میلیارد دلار در 10 سال آینده بود، حرف جدیدی نیست اما آن گونه که مجیدرضا حریری، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین،می گوید، اتفاقات جدیدی در حال رخ دادن است.
اقتصاد دو کشور ایران و چین مکمل یکدیگر هستند؛ وجه عمده تجارت خارجی ایران، انرژی و مواد اولیه است و چین، کشوری که نیاز مبرم به انرژی و مواد اولیه دارد. ایران کشوری در حال توسعه صنعتی است و نیاز مبرم به تکنولوژی نوین دارد و چین، کشوری که می خواهد از نگرش صادرات کالا، به صادرنماینده تکنولوژی گرایش پیدا کند و این تکنولوژی برای ایران نیز مطلوب است.
به گفته نایب رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین، رفاه نسبی به وجودآمده در چین باعث شده است برگ برنده چشم بادامی ها برای تبدیل شدن به اقتصاد اول دنیا، یعنی نیروی کار ارزان از بین برود و ازاین رو در فکر تغییر استراتژی برای ادامه راه باشند.
حریری می گوید: همین حالا هم حداقل دستمزد نیروی کار در چین، حدود دو برابر حداقل دستمزد نیروی کار در ایران است، چراکه تحولات مالی چین در سه دهه اخیر، رفاهی نسبی ایجاد نموده به گونه ای که مثلا سرانه مسکن هر چینی، چهار برابر افزایش پیدا نموده است. در آن طرف این افزایش رفاه، هزینه معیشت و در نتیجه میزان دستمزد نیروی کار را بالا برده است و به همین دلیل چین نیز مانند بسیاری از دیگر کشورهای تولیدنماینده دنیا، در حال شیفت به کشورهایی مانند کامبوج، لائوس و ویتنام است که هزینه دستمزد نیروی کار پایینی دارند و در این جهت ایران نیز یکی از مستعدترین کشورهاست.
به اعتقاد او، سیاست های فعلی چینی ها مانند کاری است که ژاپنی ها در چهار دهه قبل انجام دادند و از تولید و صادرات کالا به صادرنماینده تکنولوژی تبدیل شدند و حالا هم چین می خواهد صادرنماینده تکنولوژی گردد.
نایب رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین می گوید: راه ما و چین همواره باز است و گرچه از سال 2014 به این سو، ارزش مبادلات ما به دلیل افت قیمت نفت کاهشی بوده است، اما ما این فرایند کاهشی را می توانیم با تقویت صادرات در دیگر حوزه ها، ازجمله معادن و پتروشیمی بالا ببریم، چراکه چین مشتری اول محصولات معدنی و پتروشیمی در دنیا است و مقصد اول تجارت ما در این دو حوزه نیز هست.
از صحبت های حریری این طور استنباط می گردد که قرار است با سرمایه گذاری چینی ها در حوزه توسعه شرکت های مشترک و همچنین ورود تکنولوژی به ایران، در بحث تولید، استخراج و تولید مواد اولیه مورد نیاز برای صنایع چینی اتفاقاتی بیفتد.
او می گوید: در کنار اینکه چینی ها می توانند با سرمایه گذاری در ایران از نیروی کار و انرژی ارزان بهره مند شوند، کارخانجات چین هم تا دو، سه دهه آینده با ظرفیت بالا به فعالیت ادامه خواهند داد و ایران می تواند از محل بخشی از همین سرمایه گذاری های مشترک مواد اولیه مورد نیاز آنها را نیز تأمین کند.
این فعال مالی به گفت وگوهای خودمانی با چینی ها اشاره می نماید که در آن به چینی ها گفته اند جدای از اینکه در ایران سوخت برای صنایع بسیار ارزان است، آنها در هیچ کشوری نمی توانند یک مهندس را با 500، 600دلار استخدام نمایند، اما در ایران این امکان وجود دارد و حتی اگر این فارغ التحصیلان کیفی نباشند، نیز به هرحال با یک دوره آموزشی شش ماهه متخصص خواهند شد.
به عقیده حریری، تمایل و پتانسیل چینی ها برای انتقال سرمایه و تکنولوژی به ایران بالاست تا جایی که حتی بازار چین نیز می تواند از ایران کالا بگیرد. در این فرایند، چینی ها امکان دارند در حوزه هایی مانند پوشاک، کیف و کفش، فولاد و خودرو وارد شوند و مایل به این کار نیز هستند.
او با اشاره به اینکه رکود مالی ایران ناشی از نبود تقاضای داخلی و به صرفه نبودن تولید با تکنولوژی قدیمی است، می گوید: بهترین راه حل برای برون رفت از رکود، در حوزه ای که نه فناوری بالا داریم و نه تحریک تقاضای داخلی، آن است که تقاضای خارجی را جذب کنیم؛ اما فعلا رنج می بریم و با تکنولوژی موجود آن قدر پرت تولید بالاست که قیمت تمام شده را به شدت بالا می برد یا سود را به شدت کم می نماید درحالی که اگر شرکت های چینی را بیاوریم و از پتانسیل آنها استفاده کنیم، اوضاع کاملا تغییر خواهد نمود.
او اظهار می نماید: چینی ها کاملا آماده ورود به ایران هستند و با سیل تقاضای چینی ها برای بازدید از شرکت های صنعتی و حوزه های معدنی و کشاورزی روبرو هستیم که علاقه مند حضور در این حوزه ها هستند؛ اما ما شرایطی داریم که اول باید درست گردد.
اینجا هم رد پای محدودیت های بانکی دیده می گردد. حریری می گوید: شرکت های چینی هم که قصد ورود به ایران دارند، منتظر جاگیری ایران در سیستم بانکداری بین المللی هستند ازاین رو برطرف موانع بانکی از سوی بانک مرکزی و وزارت خارجه باید به قوت ادامه پیدا کند تا زمینه ورود سرمایه و تکنولوژی مهیا گردد.
او هدف گذاری چینی ها را نیز برای حضور پرقدرت در بازار خودرو تشریح می نماید؛ گویا در صحبت هایی که شده، چینی ها می خواهند سایت خودروسازی چینی در بم را به عنوان یک شهرک خودروسازی چینی، تجهیز نمایند تا در یک برنامه پنج ساله، در کنار شرکت های فعلی، شرکت های باکیفیت خودروسازی چینی نیز در آن مستقر شوند.
حریری درباره همکاری ها در حوزه معادن نیز می گوید: از یک سو با همکاری چین، برداشت ها در حوزه معادن سنگ آهن، سنگ تزیینی، کبالت، ذغال سنگ و... با تکنولوژی جدید بهینه تر می گردد و از دیگر سو برای انتقال محصولات به چین هم با بهره مندی از نیروی انسانی و انرژی ارزان ایران، محصولات تولید خواهند شد تا هزینه حمل نیز کاهش پیدا کند؛ یعنی سنگ آهن پس از تبدیل به فولاد اسفنجی، صادر خواهد شد؛ درست همان چیزی که در راستای سیاست های اقتصاد مقاومتی برای پرهیز از خام فروشی بر آن تأکید شده است.
نایب رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین، اظهار می نماید: ما فعلا درگیر اجرای برجام هستیم و باید آن را به خوبی به پیش ببریم؛ ازآن طرف چینی ها هم منتظر انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا و پس از آن در ایران هستند و اگر پس از آن، فضا در ایران مانند شرایط فعلی باشد، مطمئنا توافقات بسیار خوبی حاصل خواهد شد.
حریری در پاسخ به اینکه تأمین مواد اولیه مورد نیاز چینی ها از سوی ایران، مشخصا در چه حوزه هایی محتمل تر و امکان پذیرتر است، می گوید: با چینی ها صحبت های خوبی اجرا شده است و به نظرم اصلا دنبال یک مورد خاص نباشید؛ چراکه یک فضای خاص در حال ایجادشدن است تا سرمایه گذار خارجی وارد ایران گردد و در این فضا، چین که حالا شریک اول تجارت ماست، در آینده هم شریک اول تجاری ایران باقی خواهد ماند.
او در ادامه با شرح اینکه رابطه تجاری کشوری مانند ایران با چین ربطی به اردوگاه سیاسی ندارد، تأکید کرد: در منطقه ما کشورهای دیگر مانند عربستان، قطر و امارات هم شریک اول یا حداقل دومشان چین است و این مسئله ربطی به گرایش سیاسی آنها ندارد. برای مثال عربستان که قویا در ارودگاه سیاسی آمریکا حضور دارد، در اقتصاد با چین رفاقت داد؛ چراکه اقتصاد کشورهایی که صاحب منابع طبیعی و انرژی هستند، مکمل اقتصاد چین است و به همین قیاس است که می گوییم ایران هیچ وقت با وجود ارتباط سیاسی مطلوب با روسیه، نمی تواند رابطه مالی چشمگیری با این کشور داشته باشد؛ چراکه اقتصاد هر دو کشور شبیه به هم است.
منبع: شرق
منبع: تسنیم