رازهای موفقیت این 6 جوان ایرانی... - مجله خزرکوه

جوانی دوره ای سرنوشت ساز در زندگی همه افراد است که می توانند با برنامه ریزی و مدیریت زمان به همه کارهای مورد علاقه خود برسند و در همه رشته ها به موفقیت دست یابند.حسین،ملیکا،رضا،سحر،ندا و امیر از جمله همین جوانانی هستند که برای رسیدن به آرزوها و موفقیت هایشان،همه کاستی ها و ناتوانی ها را کنار گذشته اند.

روایت اول؛ اروپایی ها درباره ما چه می دانند؟

حسین علی محمدی، جهانگرد 30 ساله ای که در طول ده سال طبیعت گردی با خودرو شخصی به 56 کشور جهان سفر نموده است و طبق برنامه ریزی هایش باید در آینده به 117 کشور دیگر سفر کند تا سفرنامه و آرشیو عکاسی اش از جهان تکمیل گردد.

این جهانگرد جوان که از 20 سالگی سفرهای خود را شروع نموده است می گوید: اولین سفر طولانی مدت من در سال 2013حدود 66 روز طول کشید که در این مدت 18 کشور را آنالیز کردم و در نظر دارم دایره المعارفی از این سفرها جمع آوری کنم که برای عموم مردم و گردشگران قابل استفاده باشد.

علی محمدی میخواهد در این سفرها فرهنگ سایر کشورها را با فرهنگ داخلی ایران مقایسه نموده و در این کتاب منتشر کند و براساس تجربیات این سفرنامه ها می گوید: ایتالیایی ها و سویسی ها ما را خوب می شناختند و حتی سویسی ها اتفاقات کشور ما را با جزئیات می دانستند به طوری که مسئول یکی از هتل های سوئیس حتی نام پادشاهان ساسانی را نیز به دقت می دانست.

روایت دوم؛ فوتبالیستی که به داور رسمی فدراسیون کاراته انگیزه داد

عشق و علاقه به علی دایی فوتبالیست دهه هفتاد، ملیکا سامانیپور را به سمت ورزش سوق داد به طوری که فارغ التحصیل کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی یزد شد. ملیکا که برای ادامه تحصیل و ورزش قصد عزیمت به کانادا را دارد امروز سرمربی تیم دانشگاه آزاد کرج در رشته کاراته و داور رسمی فدراسیون کاراته است.

روایت سوم؛ کبری 11 راستا زندگی رضا را معین کرد

رضا خادم، بازیگر 27 ساله اکشن و بدلکاری است که از دوره نوجوانی عاشق سریال کبری 11 بود. در نهایت علی رغم یادگیری و مربی گری 10 رشته ورزشی، بدلکاری سینما را به عنوان شغل و حرفه خود برگزید. وی امروز عضو آموزشگاه بدلکاری استرالیا و دارای گواهینامه کارشناسی بدلکاری از آلمان است. وقتی در 16 سالگی به طور کاملا اتفاقی تصویر پیمان ابدی، بدلکار حرفه ای و مدیر بدلکاری سریال کبری 11 را در یک برنامه تلویزیونی دید،خود را خوشبخت ترین آدم جهان دانست که یک ایرانی مدیر بدل کاری این سریال بوده است.همان زمان متوجه شد که حرفه ای برای قانع کردن روحی و روانی خود یافته است.

این فارغ التحصیل کارگردانی سینما در نهایت با علم به سختی و خطرآفرین بودن این شغل،بدلکار شد و گروه بدلکاری و موسسه سینمایی طراحان حرکت را ثبت کرد و نخستین کتاب دانشنامه هنر اکشن و بدلکاری در ایران را نوشت و تا امروز بیش از 55 بدلکار را آموزش داده است.

روایت چهارم؛ نقاشی که سیاست تدریس می نماید

سحر صنیعی،مدرس علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، نقاش، بازیگر تئاتر و شاعر جوانی که معتقد است افراد می توانند با برنامه ریزی و مدیریت زمان به همه کارهای مورد علاقه خود برسند و در همه رشته ها به موفقیت دست یابند.

این عضو انجمن بین المللی آبرنگ می گوید از کودکی روح کاوش و جستجوگری در من وجود داشت به همین خاطر به هر موضوعی که علاقمند می شدم با پیگیری و کوشش در آن رشته موفقیت هایی کسب می کردم به طوری که عضو انجمن بین المللی آبرنگ و جشنواره آبرنگ بلغارستان شدم و علی رغم شرکت در جشنواره های مختلف از جمله جشنواره آبرنگ سن پترزبورگ، چند نمایشگاه گروهی و انفرادی آبرنگ را در کشور برگزار کردم.

این مدرس دانشگاه آزاد اسلامی بی انگیزگی و نا امیدی جوانان و دانشجویان کلاس را ناشی از نگرانی از آینده و بازار کار دانست و گفت: متاسفانه باتوجه به این که در بعضی از رشته ها مانند علوم سیاسی بازار کار محدود است بسیاری از دانشجویان نسبت به آینده دلسرد و نا امید هستند بنابراین من به دانشجویان توصیه می کنم که تنها متکی به درس نبوده و مسایل و مهارت های مختلف را تجربه نمایند زیرا ما نباید در زندگی تک بعدی زندگی کنیم.

روایت پنجم؛ کم بینایی که در فصل بهار نارنج دیده شد

ندا سلیمانی، بازیگر 23 ساله نقش اول گروه نمایش فصل بهارنارنج نیز علی رغم مسائل قرنیه و کم بینایی در کارهای کامپیوتری به همکارانش یاری می نماید. به گفته خودش تایپ ده انگشتی را می داند و علی رغم بازیگری تئاتر در یکی از مراکز خصوصی به عنوان مددکار اجتماعی بهزیستی نیز مشغول به کار است.

این فارغ التحصیل رشته کارشناسی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران جنوب می گوید: درست است که کم بینا هستم اما من در زندگی چیزی کم تر از یک فرد عادی و سالم ندارم البته شاید از لحاظ بینایی نتوانم خیلی از تصاویر را ببینم اما از حواس دیگر استفاده می کنم.به عنوان مثال برای مطالعه مطالب خیلی ریز از ذره بین استفاده می کنم.

ندا می گوید:ما چیزی از افراد عادی کم نداریم اما شرایط جامعه، زندگی را برای ما سخت نموده است زیرا شهر تهران برای نابینایان و معلولان مناسب سازی نشده است بنابراین هر نابینایی که به شهر قدم می گذارد هیچ امنیتی ندارد و خطر یک نابینا را خیلی بیشتر از یک فرد عادی تهدید می نماید. یک فرد نابینا نمی تواند سوار مترو و اتوبوس گردد و حتی شهرداری یک پل برای ورود نابینایان و معلولان به مترو و اتوبوس در نظر نگرفته و تنها با یک رنگ زرد معین نموده که جای معلولان است بنابراین عدم مناسب سازی شهری باعث در خانه ماندن و دیده نشدن معلولان و نابینایان می گردد به طوری که همه از من می پرسند مگر یک نابینا هم می تواند تئاتر بازی کند یا از خانه خارج گردد در حالی که بله نابینا هم می تواند زیرا با یک فرد عادی هیچ تفاوتی ندارد و فقط شرایط دیده شدن برای آنان وجود ندارد.

روایت ششم؛ 30ثانیه تاخیر در تولد، ایده 130 اختراع شد

امیر رضایی، مخترع 30 ساله ای است که تنها به خاطر 30 ثانیه دیر به جهان آمدن یک عمر سختی و مشقت زندگی را بر دوش می کشد و حتی با وجود فلج مغزی حدود 130 اختراع از خود به ثبت رسانده است.

این مخترع جوان در حالی مدام تکرار می نماید که هیچ کار خاصی نکردم که حتی برای راه رفتن حدود 12 سال فیزیوتراپی و کار درمانی و گفتار درمانی را گذرانده است و مهم ترین اختراعش قفل هوشمند بوده که حتی از کشورهای اروپایی و آلمان نیز دعوت به فراوری داشته است. اکثر اختراعات این فارغ التحصیل دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز، الکترونیکی و مکانیکی است در حالی که کارشناسی مدیریت دولتی دارد. وی در مورد چگونگی بی ارتباط بودن رشته تحصیلی و نوع اختراعاتش می گوید: چون تا دوره دیپلم در مدرسه استثنایی تحصیل کردم و در این مدارس نیز تنها رشته علوم انسانی تدریس می گردد متاسفانه علی رغم علاقه به رشته ریاضی نتوانستم در این رشته تحصیل کنم.

امیر به همه همسالان خود توصیه می نماید که برای انجام دادن همه کارها در عرصه های مختلف زندگی به درک لازم برسند زیرا اگر به درک لازم آن کار نرسند هیچ کاری را به درستی انجام نمی دهند در حالی که انسان باید هر کاری را به بهترین نحو ممکن انجام دهند.