شمارش معکوس برای مرگ تالاب انزلی - مجله خزرکوه

به گزارش خانه ملت، احمد دنیامالی در خصوص آخرین شرایط تالاب انزلی گفت: با توجه به پیش بینی های کارشناسان محیط زیست اگر تغییرى در رویه های موجود برای حفظ و نگهداری تالاب بین المللی انزلی صورت نگیرد در کمتر از 10 سال آینده می میرد و زندگی و معیشت حدود یک و نیم میلیون نفری که به تالاب وابسته هستند هم از بین می رود. این هشدارها تنها مختص به اهالی گیلان نیست بلکه تهدیدی برای کل کشور است، هجوم ریزگردها با خشک شدن این تالاب کل کشور را تهدید می نماید.

نماینده مردم انزلی در مجلس شورای اسلامی با اشاره به نقش پسماندها در آلودگی تالاب انزلی گفت: در کنار خشکی که این تالاب را تهدید می نمایند عواملی همانند پساب های کشاورزی، فاضلاب های صنعتی، رسوب ها، فاضلاب های شهری از مهم ترین آلاینده های است که وارد این تالاب شده و امروز اگر از طرف سازمان ها و نهادهای متولی اقدامی موثری صورت نپذیرد سرنوشت تلخ زاینده رود و ارومیه در انتظار آن خواهد بود.

پیش نویس طرح نجات تالاب انزلی در دستور کار است

عضو کمیسیون عمران در مجلس شورای اسلامی تاکید نمود: با منابعی که هر ساله برای احیای تالاب انزلی اختصاص داده می گردد نمی توان این تالاب را زنده کرد، در حال حاضر پیش نویس طرح نجات تالاب انزلی در دستور کار است، مدیریت نادرست و ناپیوسته بین بخش های متفاوت احیای انزلی را سخت نموده است. اگر مدیریت درستی برای زندگی دوباره تالاب انزلی در نظر گرفته نگردد بی شک خشکی همانند زاینده رود و گاوخونی را در پی خواهد داشت. برای احیای تالاب انزلی باید موضوعات بودجه ای، نرم افزاری و سخت افزاری موضوع را هم پیگیری کنیم.

نماینده مردم در مجلس یازدهم اضافه نمود: در حال حاضر کارگروه تالاب ها زیر نظر معاون اول رییس جمهور است که براساس آن 2هزار و 580 هزار میلیارد تومان منابع را ظرف 7 سال به منابع آب و فاضلاب اختصاص داده اند، که علاج خشکی تالاب انزلی نیست. بر همین اساس برای احیای تالاب ها باید یک کار ملی صورت بپذیرد.

دنیامالی با اشاره به تصمیمات مقطعی در احیای تالاب ها گفت: باید طرحی برای احیای تالاب ها به ویژه تالاب انزلی ارائه گردد که درحوزه های مختلف آبخیزداری، آبخوان داری، شیلات و حتی گردشگری تالاب ها دیده شوند تا شاهد تصمیمات مقطعی برای احیای آنها نباشیم.

نجات تالاب انزلی در گرو توجه ویژه دولت است

تالاب انزلی یکی از زیستگاه گونه های نایاب آبزیان، پرندگان و گیاهان نایاب است، یک از زیست بوم های ارزشمند دنیا که از سال 1354(1975میلادی) در کنوانسیون بین المللی رامسر به ثبت رسید اما نفسش روز به روز تنگ تر شد و زخم های مدرنیت از صنعت گرفته تا کشاورزی بر پیکر این تالاب عمیق تَر مى گردد.