جهش ویروس کرونا و احتمال شروع موج خطرناک تر کووید 19 - مجله خزرکوه

به گزارش خبرنگاران به نقل از زومیت، برای پژوهشگران کووید19، سال جدید حس شدیدی از آشناپنداری به همراه دارد. همچون شروع سال 2020، دنیا با نگرانی شاهد انتشار ویروس در یک کشور است و سعی می نماید خطر آن را برای کشورهای دیگر تجزیه و تحلیل کند. البته این بار، تهدید کاملا جدید نیست؛ اما واریانتی از SARS-CoV-2 است که با سرعت زیادی منتشر می گردد. به گزارش ساینس، در جنوب شرقی انگلیس، جایی که واریانت B.1.1.7 ماه گذشته برای اولین بار توجه دانشمندان را به خود جلب کرد، واریانت مذکور به سرعت جایگزین واریانت های دیگر شده است و ممکن است قاصد مرحله جدید و خطرناکی از دنیاگیری باشد. جرمی فرار، متخصص بیماری های عفونی و رئیس بنیاد پژوهشی ولکام تراست، می گوید:

یکی از نگرانی ها این است که B.1.1.7 به دلیل قدرت انتقال بیشتر، به واریانت غالب در دنیا تبدیل گردد و موجب شروع موج بسیار بدی از بیماری گردد. جهت دنیاگیری در سال 2020 نسبتا قابل پیش بینی بود؛ اما فکر می کنم در نتیجه تکامل ویروس، در حال وارد شدن به مرحله ای غیر قابل پیش بینی باشیم.

این نگرانی موجب شده است که بعضی کشورها در تأیید واکسن عجله نمایند یا هدفشان مقادیری از واکسن باشد که بتواند به سرعت از افراد بیشتری محافظت نمایند. همان طور که واریانت جدید در چند کشور ظاهر می گردد، بسیاری از دانشمندان از دولت ها می خواهند اقدامات کنترلی موجود را تشدید نمایند. بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، در 4 ژانویه محدودیت های سخت جدیدی وضع کرد؛ از جمله تعطیلی مدارس و درخواست از مردم برای ترک نکردن خانه مگر در موارد کاملا ضروری؛ اما کشورهای دیگر تردید نموده اند. اِما هودکرافت، ویروس شناس دانشگاه بازل سوئیس، می گوید:

احساس می کنم اکنون در موقعیت دیگری هستیم که در آن بیشتر اروپا به نوعی نشسته است و تماشا می نماید. واقعا امیدوارم این بار بتوانیم تشخیص بدهیم که این زنگ هشدار اولیه ما و فرصتی است که از این واریانت پیش بیفتیم.

جانسون در هنگام اعلام محدودیت های جدید بریتانیا، گفت توانایی انتقال واریانت جدید 50 تا 70 درصد بیشتر است. البته پژوهشگران به عدم قطعیت در این مورد اشاره می نمایند. الیور پیباس، زیست شناس دانشگاه آکسفورد، می گوید موارد عفونت طی ماه گذشته در بریتانیا افزایش پیدا نموده است؛ اما این افزایش درحالی اتفاق افتاده که قسمت های مختلف کشور دارای سطوح متفاوتی از محدودیت بوده است و در آستانه کریسمس، رفتار مردم و نرخ عفونت منطقه ای تغییر نموده و این سناریوی پیچیده ای است که مشخص اثر واریانت جدید را سخت می نماید.

بر اساس شواهد زیاد، بسیاری از جهش های B.1.1.7 از جمله هشت جهش که در پروتئین مهم اسپایک اتفاق افتاده است، باعث افزایش سرعت انتشار ویروس می شوند. آدام کوچارسکی، مدل سازی از دانشکده بهداشت و پزشکی گرجهتی لندن، می گوید: ما به چند جریان از شواهد ناقص متکی هستیم؛ اما اکنون تقریبا تمامی شواهد به جهت یکسانی اشاره می نمایند. به عنوان مثال، تجزیه و تحلیل سازمان بهداشت عمومی انگلیس نشان داد که نتیجه آزمایش حدود 15 درصد از تماس های افراد آلوده به B.1.1.7 در انگلیس مثبت است؛ درمقایسه با 10 درصد از تماس های افرادی که به واریانت های دیگر آلوده شده بودند. اگر کشورهای دیگری که B.1.1.7 را شناسایی نموده اند نیز شاهد افزایش موارد باشند، این محکم ترین مدرکی خواهد بود که داریم.

در ایرلند که عفونت ها به سرعت افزایش یافته است، این واریانت اکنون یک چهارم از موارد توالی یابی شده را شامل می گردد. داده های کشور دانمارک که اتحادیه اروپا را در توالی یابی SARS-CoV-2 راهنمایی می نماید نیز دلگرم نماینده نیستند. در نظارت معمول این کشور، واریانت مذکور ده ها بار تشخیص داده شده و فراوانی آن از 0.2 درصد ژنوم های توالی یابی شده در اوایل دسامبر، به 2.3 درصد طی سه هفته بعد از آن رسیده است. مادس آلبرتسن، ژنتیک دان دانشگاه آلبورگ، می گوید: طی چهار هفته گذشته در کشور دانمارک شاهد نمونه ای از الگوی رشد نمایی بوده ایم. آلبرتسن هشدار می دهد که این اعداد هنوز برای نتیجه گیری محکم بسیار کم هستند؛ اما اگر فرایند ادامه پیدا کند، نشانه واضحی است که بسیاری از کشورها می توانند با مسائل مشابه بریتانیا رو به رو شوند. هودکرافت می گوید: باید خود را برای این واقعیت آماده کنیم که این اتفاق در مناطق دیگر نیز رخ خواهد داد.

نبود شواهد (تا به امروز) در این زمینه که واریانت جدید موجب بیماری شدیدتری نمی گردد، دلخوشی ناچیزی است. کوچارسکی می گوید: افزایش قابلیت انتقال ویروس از افزایش بیماری زایی آن خطرناک تر است؛ زیرا اثرات آن به صورت تصاعدی رشد می نماید. عاملی که 1 درصد از مردم را بکشد اما تعداد زیادی از مردم دچار آن شوند، نسبت به عاملی که تعداد کمتری از مردم آن را بگیرند ولی 2 درصد از آن ها را بکشد، به مرگ بیشتری منجر می گردد.

ویولا پریسمن، فیزیک دان مؤسسه ماکس پلانک که درحال مدل سازی دنیاگیری و تأثیر مداخله های غیر دارویی مانند فاصله گیری فیزیکی و تعطیلی مدارس بوده است، می گوید: اگر تخمین های بریتانیا از افزایش 50 تا 70 درصد در ترخ سرایت ویروس درست باشد، مهار گسترش ویروس بسیار سخت تر می گردد. در آلمان برای اینکه نرخ سرایت را در کمتر از یک حفظ کنید، به دو اقدام عظیم دیگر احتیاج است. جداسازی بیماران و ردیابی، قرنطینه و آزمایش تماس های آن ها بخشی از هرگونه تلاشی برای انجام این کار است. پریسمن نشان داده که برای آلمان، این اقدامات به تنهایی می تواند نرخ سرایت ویروس را از حدود 2 به حدود 1 درصد کاهش دهد. اما وقتی تعداد موارد به آستانه بحرانی برسد، این تأثیر از بین می رود؛ بنابراین اقدامات شدیدتر کنونی می تواند به مهار انتشار واریانت جدید در آینده یاری کند.

پریسمن همراه پژوهشگران دیگران در طی نامه ای به لنست خواهان این شد که اروپا استراتژی مشترکی را اتخاذ کند تا سریعا عفونت ها را کاهش دهد. کاهش سریع عفونت ها این احتمال را کاهش می دهد که ویروس بیش از این تکامل پیدا کند. فرار اضافه می نماید قبلا واریانت های دیگری ظاهر شده است به ویژه واریانت 501Y.V2 در آفریقای جنوبی که درست به اندازه B.1.1.7 نگران نماینده هستند. او می گوید: این اساسا بازی اعداد است: هرچه ویروس بیشتر در گردش باشد، احتمال ظهور ویروس های جهش یافته بیشتر می گردد. در بلندمدت، جهش هایی می توانند ظاهر شوند که کارآیی واکسن را تهدید نمایند. ویلیام هانج، اپیدمیولوژیست دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد می گوید: دلسردنماینده است که احساس کنیم دنیا به موقعیت اوایل سال 2020 بازگشته است. اما باید ویروس را متوقف کنیم. جبرگرایی مداخله ای غیردارویی نیست.